شناسايي انگل:
انگل به دو شكل سيست ( كيسه اي ) كه حالت آلوده كننده آميب بوده و نيز به شكل متحرك كه حالت مهاجم و عفوني آميب است وجود دارد . شكل متحرك توانايي آلوده كردن انسان را ندارد و خيلي زود در محيط بيرون از بدن نابود مي شود . عفونت از راه آب و خوراك آلوده ، سبزيجات نشسته يا از طريق دست فرد آلوده به ديگري منتقل مي شود . مگس نيز در انتقال آلودگي از مدفوع به مواد خوراكي نقش مهمي را ايفا مي كند. اين انگل بر خلاف ژيارديا دركودكان بسيار كم بوده ، بيشتر در بزرگسالان ديده مي شود. هنگاميكه شكل كيسه اي آميب ( سيست ) وارد بدن شود ، پس از گذشتن از معده ، در روده تبديل به شكل متحرك و مهاجم مي شود . انگل مهاجم و عفوني مي تواند زخمي كوزه مانند را در پوشش روده پديد آورده ، از آنجا خود را به جگر يا ديگر دستگاههاي دروني بدن برساند .

 نشانه ها بيماري:
بيشتر بيماران بدون علامت هستند . اين افراد اگر شناخته نشوند به دليل پخش انگل از راه مدفوع ، در انتشار آلودگي نقش مهمي خواهند داشت . برخي بيماران دچار اسهال آبكي و دل پيچه مي شوند . در پاره اي ديگر نشانه ها به صورت اسهال چركي يا خوني ، تب ولرز ، سردرد ، دل درد و دل پيچه خود را نشان خواهد داد . اگر درمان انجام نگيرد ، بيماري بصورت دوره اي ممكن است برگشت پيدا كند ، يعني بيماري خودبخود خوب شده اما پس از چند هفته به دليل وجود انگل در روده دوباره برمي گردد . گاهي اوقات انگل ديواره روده را زخم يا سوراخ كرده ، باعث خونريزي روده اي مي شود . اگر انگل همراه با جريان خون به جگر برسد ، باعث پديد آمدن آبسة كبدي مي شود كه داراي نشانه هايي به صورت تب ، بزرگي و دردناك شدن جگر ، نفخ و بزرگي شكم و دل درد   مي شود .

تشخيص :
آميب روده اي را مي توان با آزمايش مدفوع تشخيص داد ، اما در مورد آميب كبدي بايد آزمايش خون ، سونوگرافي يا سي تي اسكن از جگر(کبد) انجام شود


درمان :
براي شكل روده اي يا كبدي داروهاي گوناگوني وجود دارد . مانند مترونيدازول ، يدوكینول ، ديلوكسانايد ، اميتن ، كلروكين ،‌ پارمومايسين .


پيشگيري :
1 – رعايت بهداشت فردي و اجتماعي
2 – سالم كردن آب آشاميدني شهر و منابع آن
3 – درمان افراد ناقل
4 – رعايت كليه مسائل بهداشتي